De Aziatische moeraspaling is een vissoort uit de familie Synbranchidae die lucht inademt. Commercieel is het een zeer belangrijke vis.
Het is ook bekend onder een aantal andere namen zoals Rijst paling, moeras paling, rijstveld paling, paling, rijst paling, ta-unagi en de niveaus van Witte rijstveldpaling. Het is ontstaan in de wateren van Oost- en Zuidoost-Azië. En het is geïdentificeerd als een invasieve soort in de Everglades van Noord-Amerika.
De Aziatische moeraspaling is inheems in de oostelijke en zuidelijke regio’s van Azië en mogelijk ook inheems in Australië.
Het wordt voornamelijk gevonden in modderige vijvers, kanalen, rijstvelden, moerassen en middelgrote tot grote rivieren. Lees hieronder meer informatie over deze vissoort.
Kenmerken van de Aziatische moeraspaling
De Aziatische moeraspaling heeft een langwerpig slangachtig lichaam. Ze hebben een stompe, ronde neus. Ze hebben een taps toelopende staart en missen borst- en buikvinnen. De anale, rug- en staartvin zijn rudimentair, de staartvin is vaak afwezig.
Deze vinnen dienen om de moeraspaling te beschermen tegen wegrollen en helpen bij plotselinge bochten en stops. De kieuwvliezen van de Aziatische moeraspaling zijn aan elkaar versmolten, maar onder de kop bevindt zich een V-vormige kieuw. Een dergelijke vorm voorkomt terugstroming.
Het lichaam en de kop van de Aziatische moeraspaling zijn donker, met donkere olijf- of bruine dorsale kleur en lichtoranje ventrale kleuring. Maar sommige palingen kunnen ook fel gekleurd zijn met gele, zwarte en gouden vlekken.
Zijn mond is groot en uitgestrekt, en zowel de boven- als onderkaak hebben kleine tanden om ’s nachts vissen, schaaldieren, wormen en andere kleine waterdieren te eten.
De gemiddelde lichaamslengte van volwassen toppen ligt tussen de 25 en 40 cm, maar ze kunnen tot 100 cm lichaamslengte bereiken. En een volwassen paling kan ongeveer 450 gram levend gewicht bereiken. Foto en informatie van Wikipedia.
voeden
Het belangrijkste dieet van de Aziatische moeraspaling omvat vis, garnalen, schaaldieren, vissen, rivierkreeften, schildpadeieren, kikkers en af en toe afval.
Fokken
De Aziatische moeraspaling is hermafrodiet. Alle jongen zijn vrouwelijk en sommige krijgen het mannelijke fenotype als de jonge vissen beginnen te rijpen.
Mannetjes zijn in staat om van geslacht te veranderen. Deze eigenschap stelt hen in staat om vrouwelijke populaties aan te vullen wanneer de vrouwelijke dichtheid laag is. En deze geslachtsverandering kan tot een jaar duren.
Vrouwtjes leggen eieren in bellennesten in ondiep water en paaien kan het hele jaar door plaatsvinden.
Deze bellennesten drijven op het wateroppervlak en zijn niet gehecht aan waterplanten. Vrouwtjes kunnen tot 1,000 eieren per paaigebeurtenis leggen.
Gebruik materialen van
De Aziatische moeraspaling wordt voornamelijk als voedsel gebruikt. Het is economisch erg belangrijk in zijn oorspronkelijke verspreidingsgebied.
Speciale opmerkingen
De Aziatische moeraspaling is een zeer winterharde en sterke vissoort. Het kan lucht inademen en op het land reizen als het vochtig is. Sommige kunnen ook een week of meerdere weken overleven zonder te eten.
Het heeft een veelzijdige beweeglijkheid en is zelfs in staat om over korte afstanden op vaste grond te bewegen.
Tegenwoordig wordt deze soort voornamelijk gebruikt voor voedsel en is het een van de meest voorkomende vissen die voornamelijk in Azië voorkomen, van India, Zuid-China tot Maleisië en Indonesië.
Het is een zeer belangrijke eiwitbron voor de bevolking van Noordoost-Thailand. Het wordt gevonden in zowel tropische als gematigde klimaten.
En ze leven het liefst in vijvers, sloten, rijstvelden en beekjes. Bekijk echter het volledige rasprofiel van de Aziatische moeraspaling in de onderstaande tabel.
| naam | Aziatische moeraspaling |
| Reino | Animalia |
| Filo | chordata |
| Klasse | Actinopterygii |
| Orden | Synbranchiformes |
| vertrouwd | Synbranchidae |
| Geslacht | Monopterus |
| species | M. albus |
| Binominale naam | Monopterus albus |
| Andere namen | Ook bekend onder andere namen zoals rijstaal, moeraspaling, rijstveldaal, belut, rijstveldaal, ta-unagi en witte rijstveldaal. |
| Doel van het ras | voornamelijk eten |
| gewicht | Het kan oplopen tot 450 gram levend lichaamsgewicht. |
| Speciale opmerkingen | Resistente en sterke soort, hij kan lucht inademen en kan ook op het land reizen, hij kan tot een week zonder voedsel overleven, tegenwoordig wordt hij voornamelijk als voedsel gebruikt, een van de gewone vissen die voornamelijk in Azië voorkomen, een zeer belangrijke bron van eiwitten voor mensen in het noordoostelijke deel van Thailand, dat voorkomt in tropische en gematigde klimaten, leeft het liefst in vijvers, sloten, rijstvelden en beekjes |
| Fokmethode | Origenes |
| klimatologische tolerantie | inheemse klimaten |
| Lichaamskleur | Voornamelijk donker, met donkere olijf- of bruine dorsale kleur en lichtoranje ventrale kleuring. Sommige kunnen ook fel gekleurd zijn met gele, zwarte en gouden vlekken. |
| Zeldzaamheid | Gemeen |
| Beschikbaarheid | Azië del Sur |
