Owce islandzkie to wielozadaniowa rasa owiec domowych, które są wykorzystywane do produkcji mięsa, mleka, a także do produkcji wełny. Jak sama nazwa wskazuje, pochodzi z Islandii i jest jedną z północnoeuropejskich owiec krótkoogoniastych.
Rasa ma ogon w kształcie płetwy i naturalnie krótki ogon. Rasa wywodzi się z tego samego gatunku co norweska Spelsau, która została sprowadzona na Islandię przez pierwszych osadników (osadników wikingów) w IX i X wieku.
Przez wieki podjęto bardzo niewiele prób ulepszenia islandzkich owiec. A te nieliczne próby, które zostały podjęte, spowodowały katastrofy spowodowane chorobami sprowadzanymi przez nową krew.
Genetycznie dzisiaj ta rasa jest taka sama jak 1100 lat temu. Prawdopodobnie jest to obecnie najczystsza i najstarsza udomowiona rasa owiec na świecie. Przeczytaj więcej informacji o tej rasie poniżej.
Charakterystyka islandzkich owiec
Islandzkie owce są średniej wielkości zwierzętami, mają drobną kość, otwartą pysk, nogi i wymiona.
Na ogół są krótkonogie i krępe. Ich twarz i nogi są wolne od wełny. Mają polar z podwójną powłoką, a ich runo występuje w kolorze białym i wielu innych kolorach.
Ich wspólne kolory to zakres brązów, czerni i szarości. Rasa ta ma zarówno odmianę bezrożną, jak i rogate, ale najczęściej spotykana jest odmiana rogata.
Owce islandzkie nie są szczególnie wysokie, ale szerokie i mają doskonałą budowę jako rasa owiec mięsnych.
Średnia żywa masa ciała dojrzałych maciorek islandzkich wynosi od 68 do 73 kg. Średnia żywa masa ciała dojrzałego tryka waha się od 90 do 100 kg. Zdjęcie i informacje z ansi.okstate.edu i Wikipedii.
Używa
Owce islandzkie są zwierzętami wielozadaniowymi. Wykorzystywane są do produkcji mięsa, mleka i wełny.
Specjalne notatki
Islandzkie owce są niezwykle wytrzymałymi zwierzętami. Są bardzo odporne na mróz i zwykle nie są ostrzyżone na zimę. Owce są doskonałymi matkami, których odsetek wykotów wynosi od 175 do 220 procent.
U owiec islandzkich bardzo często zdarzają się porody mnogie. W rasie istnieje również gen zwany Geny mgłyi niosące go owce rodzą czasami trojaczki, czworaczki, pięcioraczki, a nawet sześcioraczki.
Maciorki są rozpłodowcami sezonowymi i zachodzą w ruję około października, a sezon lęgowy może trwać do czterech miesięcy. Barany rosną i szybko osiągają dojrzałość. Mogą dojrzeć i rozpocząć rozmnażanie już w 5 miesiącu.
Wiadomo, że islandzkie owce nie są rasą potulną. Są bardzo czujnymi zwierzętami i szybko poruszają się na nogach. Ich instynkt stada jest słaby, a większość z nich jest bardzo indywidualistyczna. Są bardzo dobrymi przeglądarkami i zwykle lubią jeść zarośla i dzikie trawy.
Dziś rasa jest wysoko ceniona zarówno w produkcji mleka, jak i mięsa. I są również bardzo dobre do produkcji wełny. Jednak przejrzyj pełny profil rasy owiec islandzkich w poniższej tabeli.
| Nazwa rasy | islandzki |
| Inna nazwa | islandzki: íslenska sauðkindin |
| Rasa Cel | Mięso, mleko i wełna |
| Specjalne notatki | Bardzo wytrzymałe i silne zwierzęta, dobrze przystosowane do lokalnego klimatu, wyjątkowo odporne na zimno, owce są doskonałymi matkami, odsetek wykotów wynosi około 175 do 220 procent, bardzo często występują porody mnogie, owce niosą Poka gen są znane z tego, że rodzą trojaczki, czworaczki, pięcioraczki, a nawet sześcioraczki, maciorki są rozpłodami sezonowymi, maciorki wchodzą w ruję około października, ich okres lęgowy może trwać do 4 miesięcy, tryki szybko rosną i osiągają dojrzałość, a nie rasa potulna, zwierzęta bardzo czujne, szybko stąpające, słaby instynkt stada, większość zwierząt jest bardzo indywidualistyczna, bardzo dobre przeglądarki, ogólnie lubi jeść zarośla i dzikie trawy, dobre na mięso, dobre na mleko, dobre do produkcji wełny |
| Rozmiar rasy | Średni |
| Waga | Masa tryków od 90 do 100 kg, a dojrzałych maciorek od 68 do 73 kg |
| Rogi | Tak czy nie |
| Tolerancja klimatyczna | rodzime klimaty |
| Kolor | Wiele |
| Rzadkość | wspólny |
| Kraj/Miejsce pochodzenia | Islandia |
